VAMPIERS
De kenmerken van een vampier zijn:
Hier kan een vampier niet tegen:
Een vampier drinkt bloed vandaar die rode lippen. Hij drinkt het bloed uit de nek van het slachtoffer. Als je door een vampier gebeten wordt en je gaat dood word je zelf een ook een van hen. Overdag slapen de meeste vampiers, maar 's nachts gaan ze op jacht. Als ze niks hebben gevangen gaan ze naar de bloedbank om bloed te halen. Om in de bloedbank te komen veranderende vampiers in een vleermuis. Een vampier is zo bleek door bloedgebrek.
De bekendste vampier is DRACULA.
Bram Stoker schreef er een verhaal over.
HET VERHAAL,
Het was een koude nacht. de maan stond pal boven de herberg. een ijzige windvlaag gierde omhoog langs de trap, langs een kier van een deur. In de kamer flakkerde een kaars. Ze scheen op het gezicht van een man. Hij heette Jonathan Harker. hij zat aan tafel achter een hoop papieren. Ze waren voor graaf Dracula. De graaf wilde het Carfax House in Londen kopen. De jonge advocaat moest de verkoop afwerken. hij reisde er speciaal voor naar Trans- sylvanië. Het was zijn eerste opdracht. Daarom was hij een beetje zenuwachtig. En de graaf was een geheimzinnige klant. Harker geeuwde. Het was een zware dag geweest. Morgen had hij nog een lange treinreis voor de boeg. Hij slofte naar het bed. De oude houten vloer kraakte bij elke stap. In bed keek hij nog een tijd naar een foto. Zijn vrouw Mina lachte hem toe. Buiten klonk gehuil van wolven. Huilden ze om hem welkom te heten?
De volgende morgen zat Harker weer vroeg in de trein. Het landschap van Transsylvanië schoof voorbij. In bistrita wachtte een koets op hem. Harker stapte in. Er zat al een koopman met zijn gezin in. Al gauw ploeterde de koets langs modderpaden. Het gezin fluisterde tegen elkaar in het Roemeens. Nu en dan gluurden ze naar de vreemdeling. Ze leken bank.De Borsa-Pas kwam in zicht. Opeens kon de moeder zich niet meer inhouden. "Jongeman," zei ze tegen Harker, "het is de avond van St. George. Weet je wel wat er vannacht gebeurt? Om twaalf uur zijn alle kwade machten op hun sterkst!" Ze haalde een kruis van haar hals. Dat gaf ze aan hem. "Als je beslist verder moet, draag dit dan. Doe het nooit meer af..."
De koets bereikte de Borsa-Pas. De paarden hinnikten. Knarsend verscheen nog een koets, zwart als de nacht. Op de bok zal een lange man met een grote zwarte hoed. Zijn ogen gloeiden rood in de lampen van de koets. De koopman en zijn gezin maakten een kruisteken. Harker stapte over de zwarte koets. De koetsier nam zijn koffers aan. Hij legde ze op de koets alsof ze niets wogen. De zweep knalde en ze reden de nacht in. De koets ratelde over het smalle pad. Aan de ene kant stonden dichte rijen bomen. Aan de andere kant was een rotswand. Het gehuil van wolven klonk steeds dichterbij. Links flakkerde een blauwe vlam. De koetsier zag het, maar reed gewoon door. Even later stopte de koets opeens. Harker keek naar buiten. Hij verstijfde van schrik. Rond de koets stond een troep wolven! De koetsier sprong van de koets.Met een zwaai van zijn arm beval hij hen weg te gaan. Het leek alsof ze oplosten in de nacht. Harker viel van angst flauw...
Harker kwam bij op de binnen plaats van een oud kasteel. Hij stapte uit de koets. Het rijtuig verdween in een donker steegje. Harker keerde zich om en stond voor een hoge deur. Ze was met ijzer beslagen. Hij wachtte geduldig. En hij wachtte. Het was erg koud in de bergen. Harker rilde. Eindelijk hoorde hij voetstappen. Grendels werden weggeschoven. De deur kraakte, ging langzaam open. Daar stond een lange, knappe man, van top tot teen in het zwart. Hij leek verdacht veel op de geheimzinnige koetsier. "Graaf Dracula?" vroeg Harker nerveus. "Ja, ik ben Dracula. Welkom in mijn huis. U komt uit eigen vrije wil." Wat een vreemd welkom! harker stapte over de drempel. De graaf bracht zijn gast naar een grote eetkamer. In een hoek loeide een laaiend vuur. Boven de schoorsteen hing een schilderij. "Bijzondere man, nietwaar?" zei de graaf. "Het is mijn beroemde voorvader, Vlad de Vijfde. Hij was een groot beschermheer van zijn volk."
De graaf scheen geen honger te hebben. Maar Harker des te meer! onder het eten praatten ze over de verkoop van Carfax House . Na het diner bracht Dracula zijn gast naar zijn kamer. "U mag overal komen," zei de graaf. "Behalve waar de deur op slot is. Maar daar wilt u ook vast niet naar binnen." Met een vreemde glimlach verdween hij. De volgende dag stond het ontbijt voor Harker klaar. Dracula zelf kwam niet. Het werd avond. Nog steeds geen Dracula. Harker keek uit het raam. De kamer van de graaf was onder de zijne. Hij schrok van wat hij zag. De graaf klom net uit het raam. Hij kroop langs de muur omlaag! En zijn mantel spreidde zich als de vleugels van een enorme vleermuis...
De volgende nacht kroop de graaf opnieuw langs de muur. Deze keer leek hij op te lossen in de lucht. Maar er vloog opeens een vleermuis weg. Nu wist Harker hoe de graaf het kasteel verliet! De dag ervoor was hij al op onderzoek geweest. Nu doorzocht hij het hele kasteel. Hij keek ook waar hij van de graaf niet mocht komen. Elke kamer, elk raam, elke deur probeerde hij. Nergens kon hij het kasteel uit. Urenlang zocht hij. Opeens zag hij bij het licht van zijn kaars voetstappen. Hij had steeds in kringetjes gelopen! Doodmoe viel hij in een diepe slaap. Hij werd wakker omdat iemand lachte. In het maanlicht stonde drie jonge vrouwen. Ze hadden net zulke tanden en ogen als Dracula. Ze fluisterden tegen elkaar en kwamen op hem af. De rillingen liepen over Harkers rug. Maar hij kon zich niet bewegen. Een van de vrouwen pakte hem vast. Haar open mond ging naar zijn hals...
Dracula verscheen uit het niets. Zijn ogen schoten vuur. met reuzenkracht duwde hij de vrouw opzij "Hoe durf je hem aan te raken?"schreeuwde hij."Hij is van mij!" Bij die woorden viel Harker bewusteloos op de vloer. hij kwam bij op zijn kamer . was alles maar een droom geweest? Mmaar er was geen tijd om na te denken. Voetje voor voetje klom hij uit het raam omlaag. Met een zwaai belande hij in de kamer onder de zijne. De graaf was er niet. Wanhopig doorzocht Harker de kamer. Hij wilde weg uit deze gevangenis. Bijna had hij de moed opgegeven. Toen voelde hij een beetje tocht. Een geheime duer! Doodsbang maar dapper sloop hij een donkere vochtige gang in. Hij kwam uit in een crypte. Overal hing de stank van de dood. In het midden stond een grote doodskist. Harker móest kijken. Het deksel kraakte toen hij het optilde. Dracula! Het monster glimlachte in zijn slaap. Er liep vers bloed uit een mondhoek. Gillend rende Harker weg, zo hard hij kon.
De vissersplaats Whitby ligt aan de voet van hoge rotsen. Op de rotsen stond Mina, Harkers vrouw. Hoe zou het met haar man zijn? Waarom schreef hij niet vanuit kasteel Dracula? Ze staarde naar de zee. Er broeide storm, voelde ze. Alle schepen koersten snel naar de haven. Behalve een onbekende schoener. Drie weken eerder liet Dracula Jonathan achter in het kasteel. De graaf vertrok naar Londen. Hij wilde nieuwe slachtoffers zoeken. In het schip lagen 50 kisten met aarde uit Trans- sylvanië. Dat werden zijn nieuwe slaapplaatsen. Eenmaal op zee kwam hij uit zijn kist. Hij nam de hele bemanning te grazen. Bij de Engelse kust riep Dracula duistere machten aan. Het schip sloeg met een vreselijke klap op de rotsen. Terwijl het schip zonk sprong een grote witte wolf aan land. DE dag daarna vond men de kapitein. Hij zat met touw vast aan het stuurwiel. Zijn keel was opengescheurd...
De grote witte wolf drukte zijn kop tegen het raam. Binnen zag niemand hem. Lucy Westenra had het veel te druk. Ze gaf een feestje. Er zaten drie knappe mannen tegenover haar. Ze deden hun best om indruk op haar te maken. Links zat de lange Amerikaan Quincey Morris. Naast hem Lucy's verloofde Lord Arthur Holmwood. Rechts zat Jack Steward, haar huisarts. Mina, haar vriendin, was er ook. Het beloofde een leuk feest te worden! In het hlst van de nacht liep Lucy naar buiten. Als verdoofd ging ze de rotsen op. Mina en dr. Steward werden wakker omdat er een deur klapperde. In de dichte mist zochten ze wanhopig naar hun vriendin. Opeens vloog er een enorme vleermuis op hun af. Verschrikt sprongen ze opzij. Toen vonden ze Lucy Ze lag bewusteloos op de grond. Dr. Steward droeg haar naar binnen. Hij onderzocht haar." Ik begrijp niet wat er aan de hand is," zei hij. "Er is maar één persoon die ons kan helpen. Dat is professor Abraham Van Helsing."
De professor liep meteen naar Lucy's slaapkamer. Haar gezicht was doodsbleek. Haar adem klonk als schuurpapier. Van Helsing vond twee gaatjes in haar hals. Van schrik heild hij zijn adem in. "Er is geen moment te verliezen. Ze moet nú bloed hebben." Hij pakte snel zijn instrumenten uit. De operatie was snel klaar. Lucy kreeg bloed uit de arm van Arhtur Holmwood. Daarna lieten de drie mannen haar alleen om te rusten. "Vrienden," zei de professor, "Ik vrees dat dit het werk is van een vampier." Buiten bewoog iets. Opeens, als bij een plotselinge windvlaag, knalde het raam open. Een reusachtige vleermuis vloog de kamer binnen. Zijn rode ogen priemden door de nacht. Hij strekte zijn enorme vleugels. In de schaduw ervan verscheen een andere gedaante - Dracula! Hij glimlachte en likte langs zijn spitse hoektanden. Toen stak hij ze diep in Lucy's hals.
Dracula bleef 's nachts op bezoek komen. Lucy werd steeds zwakker. Intussen kreeg Mina bericht over haar man, Harker. De brief kwam van een zuster uit een klooster in Transsylvanië. Jonathan was daar. Hij had hevige koorts. Harker had in het kasteel de crypte ontdekt. Dracula's slaapkamer! Dezelfde dag kwamen mannen, de kisten met aarde ophalen. Ze spijkerden Dracula's kist dicht. Die moest blijkbaar ook mee. Harker had zich verstopt. De vrouwen zouden hem 's nachts vast opnieuw aanvallen. Ze waren net zo erg als Dracula. Hij wist dat hij dat niet zou overleven. Maar nu stond de deur open. Hij greep zijn kans en rende voor zijn leven. Zijn longen leken te barsten. Toch rende hij door. Zijn angst gef hem extra kracht. Vanuit het bos loerden hongerige wolven naar hem. Het werd nacht voor hij licht in de verte zag. Eindelijk veilig! Bij de poort van het klooster zakte hij in elkaar.
Mina nam de eerste boot naar Europa. Drie weken later nam ze Jonathan mee naar huis. Hij kon al weer reizen. Lucy stief op de dag dat ze aankwamen. Ze had een kruis om haar hals en er hing knoflook bij het raam. Het had Draclua niet tegengehouden. Op haar begrafenis fluisterde Van Helsing tegen Harker: "Ik vrees dat dit voor haar pas het begin is." De vrienden lagen de hele nacht op de loer bij de kerk. Langzaam werd het ochtend. Tussen de graven bewoog een schaduw. Opeens stond ze in het volle licht van een lamp. Haar mond was rood van het verse bloed. Van helsing hield een kruisbeeld omhoog. De vampier, die eens Lucy was, week terug in haar graf. De professor hield een staak boven haar hart. "Arthur, sla snel als je van haar houdt." Lord Holmwood tilde zijn hamer op. Hij aarzelde.Toen sloeg hij zo hard hij kon.
De vrienden kwamen terug van het kerkhof. Ze gingen naar de studeerkamer. Van Helsing zei: "Dracula is een vampier, een ondode, een nosferatu. Sinds er mensen zijn, zijn er vampiers. Overal in de wereld. We zullen niet rusten voor Dracula vernitigd is. Eerst moeten we de vijftig kisten vinden waarin hij kan slapen. We beginnen bij zijn nieuwe huis in Londen. Kun jij ons erheen brengen, Jonatha?" Op dat moment knalde er een schot. De ruit spring kapot. Twee tellen later stormde Quincey Morris de kamer in. Hij was buiten adem. "Sorry dat ik jullie liet schrikken. Buiten zag ik een enorme vleermuis. Jammer genoeg schoot ik mos.' Van Helsing wist dat er geen tijd te verliezen was. De volgende dag nam de groep de eerste trein naar Londen. Ze logeerden in het huis van dr. Seward. Het werd avond. Jonathan stond buiten op wacht. Er dreef een dichte, groen mist naar het huis. Jonathan lette er niet op. De mist kroop langs de muur omhoog. Hij gleed onder de spleet door van Mina's raam. De volgende ochtend ontdekte Mina twee gaatjes in haar hals.
In het huis van Dracula zochten ze naar de kisten. Het hele huis zat dik onder het stof. De lucht was er bedompt en muf. Bij de huiskapel sprong Quicney Morris verschrikt achteruit. Het krioelde er van de ratten. Maar Arthur Holmwood blies op een fluitje. Zijn drie hondern stormden het huis in. Binnen een paar minuten waren alle ratten weg. Ze vonden 29 kisten. Van Helsing druppelde er wijwater op. Stuk voor stuk vielen ze uit elkaar. 's Avonds laat zaten Van Helsing, Quinsey en Arthur plannen te maken. Opeens hoorden ze een geluid. Ze rende de trap op naar Mina's kamer. Ze trapten de deur open. Dee graaf sond over Mina gebogen. Er droop bloed van zijn lippen. Zijn ogen waren rood en glansen. Jonathan zat hulpeloos op een stoel. Dracula had hem gehypnotiseerd. Van Helsing haarde zijn kruisbeeld te voorschijn. De graaf deed angstig een stap achteruit Er schoof een donkere wolk voor de maan. Toen Quincey een lucifer aanstreek was Dracula verdwenen.
Denk aan wat er met Lucy is gebeurd," zei Van Helsing. "We hebben een maand om Mina te redden. De graaf heeft de kisten vast niet in zijn eentje verhuisd. Iemand anders weet dus ook waar ze zijn. We gaan zoeken. Maar eerst geef ik Mina een beetje bescherming." Van Helsing drukte een heilige hostie op Mina's voorhoofd. Ze schreeuwde het uit. De hostie brandde een vuurrode vlek op haar huis. In Londen vonden ze die week driep slaapplatsen van de graaf. Ze ruimden er 18 kisten op. In het laatste huis gingen ze op de loer liggen. Opeens sprong Dracula via een deur te voorschijn. Jonathan haalde uit met zijn jachtmes. Maar de graaf dook opzij. Heel snel rende hij de kamer door en spring het raam uit.
Er waren nog maar 3 kisten over. In Londen blijven werd erg riskant voor Dracula. Van Helsing begreep dat ook. "Hij gaat terug naar Transsylvanië. We moeten achter hem aan." Arthur ging navraag doen in de haven. Er was maar één schip onderweg naar de Zwarte Zee. Het zou naar Varna zeilen. Dracula moest dus wel aan boord zijn. De vrienden staken per zeilschip het Kanaal over. Daarna namen ze de trein naar Varna. Zo zouden ze er een week voor Dracula zijn. Maar het schip kwam nooit in Varna aan. Sterke winden joegen het naar de kust bij Galatz. "Quincey en dr. Seward volgen hem te paard," zei Mina. "Arthur en Jonathan gaan met een snelle boot door de kanalen. Professor Van Helsing en ik reizen per trein en koets naar de Borsa-Pas."
Er volgde een wilde jacht door Roemenië. Een week lang lukte het niemand de graaf in te halen. Van Helsing en Mina bereikten het eerst de Borsa-Pas. Die nacht zaten ze bij een kampvuur. Opeens begon Mina akelig te lachten. Van Helsing keek achter zich. Daar stonden de drie vrouwen uit het kasteel. "Kom zusje," riepen ze. "Je bent een van ons." Maar Van Helsing had hosties in een kring rond het kamp gelegd. Mina kon er niet uit en de vrouwen konden er niet in. Krijsend van woede losten ze op in de nacht. Vroeg in de ochtend klom Van Helsing naar het kasteel. Jonathan had hem uitgelegd waar de crypte was. Dracula's doodskist was er niet. Maar wel die met de drie vrouwelijke vampiers. De professor sloeg ze stuk voor stuk het hoofd af. Daarna wachtte hij op Dracula. De zon ging onder. Aan de horizon verscheen de kar met Dracula's kist erop. Ernaast reed een groep bandieten. Ze zagen er levensgevaarlijk uit met al hun wapens. Moest Van Helsing die alleen tegenhouden?
"Kijk! Kijk!" riep Mina. Ze wees inde verte. Quincey en dr. Seward joegen te paard achter de kar aan. Ze reden op topsnelheid. Er klonk gekraak uit het bos. Jonathan en Arthur sprongen voor de kar. "Halt!" riepen ze. De leider van de bandieten reed gewoon door. De anderen moesten de vampierjagers tegenhouden. Quicney en Jonathan wisten toch bij de kar te komen. Ze klommen erop en gooiden de zware kist eraf. Quincey zwaaide dapper met zijn grote jachtmes. Hij hield de bandieten op een afstand. Maar in de schemering zag Mina hun messen flitsen. Quincey werd zwaar gewond. Arthur en dr. Seward dreigden hun geweren leeg te schieten. Toen gaven de bandieten zich over. Jonatha brak het deksel van de kist open met zijn mes. Daar lag Dracula. Hij zag de zon ondergaan en zijn rode ogen glansen. maar een zwaai van Jonathas mes sneed zijn keel open. Quincey plofte het mes in zijn hart. Voor hun ogen verging Dracula's lichaam tot stof. Quincey zakte uitgeput in elkaar. Hij stierf terwijl hij naar Mina wees. "Kijk," kreunde hij, "het teken van Dracula is weg. Ik sterf niet voor niets.