X-Git-Url: https://git.martlubbers.net/?a=blobdiff_plain;f=ontwerpbesluiten.txt;h=71e02c27a1df2ca6c1ff117941ced300cf126142;hb=978dc486bf8c83cf9cad0925e3128574639656e0;hp=8cbcf17e218b41b5a2b5ea1c62be1d8ee2a20e3d;hpb=4f162814483aa0ab4e11cab51e23f807bece906c;p=cc1516.git

diff --git a/ontwerpbesluiten.txt b/ontwerpbesluiten.txt
index 8cbcf17..71e02c2 100644
--- a/ontwerpbesluiten.txt
+++ b/ontwerpbesluiten.txt
@@ -6,8 +6,38 @@ Staat mooie shizzle zoals in Haskell toe (f :: a -> a, g :: a -> a, f = g)
 Simpeler om te parsen
 Con: wellicht kut met code generatie, wie weet.
 
---
+---
 Functies en variabelen delen 1 namespace. 
 Dat is met het oog op hogere orde functies, dan kan een parameter voor een functie een andere 
 functie zijn, of een variabele en als die 2 aparte namespaces hebben is dat moeilijk onduidelijk / 
-praktisch onmogelijke met type inteference
\ No newline at end of file
+praktisch onmogelijke met type inteference
+
+
+---
+Functies kunnen voor correct typechecken alleen functies gebruiken die DAARNA 
+gedefinieerd zijn
+
+— 
+
+Globaal gedefinieerde dingen worden als constanten beschouwd. Enkel in functies gedefinieerde vars zijn mutable. Twee redenen: 1 we behouden onze programmeurs voor het gebruik van globale state, want dat is de wortel van het kwaad. Daarnaast past het goed bij dat _alles_ op top level een functie is. Als je zegt i = next x; en x wijzigt tussendoor en je checkt dan weer i dan wordt i opnieuw geevalueerd en dat levert dan dus een andere waarde op, en dat wil je niet.
+
+
+— mbt code generation
+—- 
+Globals zijn bestaan niet, ondingen. Lokale variabelen komen gewoon op de stack
+te staan in volgorde van declaratie.
+
+Int, Char, Bool worden gewoon normaal opgeslagen met hun waarde
+Tuple wordt opgeslagen dmv twee pointers naar de heap
+List wordt opgeslagen dmv een pointer, als die 0 is dan is het het einde. Als
+	het een plek op de heap is dan wijst die plek naar de waarde, de volgende
+	plek wijst dan naar de tail.
+Incomplete functies sla je op dmv heap pointer, plek van de pointer is het
+	functieadres, plekken erna zijn de argumenten. Dit is poor-mans higher
+	order functions. Als we het pro willen doen is dat niet in de scope van het
+	project.(closure, lambda's nodig etc)
+
+Functies callen gebeurt door eerst de oude frame pointer op de stack te duwen,
+dan omgekeert de argumenten van de functie. Bij afbraak herstel je gewoon de
+stack pointer naar de waarde onder het laatste argument.
+